Generalizacja

Psy nie są mistrzami generalizacji. To powoduje częsty problem z brakiem „posłuszeństwa” poza domem.  Jeśli uczymy psa jakiegoś polecenia stojąc na przeciwko niego w salonie (np „siad”)  i pies sobie świetnie radzi, to jeszcze nie oczekujmy, że wykona je na dworze w odległości 20m od nas kiedy właśnie przebiegł mu pod nosem kot 😉  Dla wielu psów sama zmiana pozycji ciała człowieka może być już zmianą kontekstu i spowodować, że pies nie zrozumie ćwiczenia, które wcześniej wykonywał poprawnie.

Psy uczą się danego zachowania w określonych okolicznościach i kiedy te okoliczności ulegają zmianie pies może czuć się zdezorientowany. Żeby  umożliwić psu zgeneralizowanie zachowania na różne sytuacje musimy uwzględnić stopniowe podnoszenie trudności, dodawanie rozproszeń. Dlatego kiedy pies zaczyna sprawnie wykonywać polecenie na gest zaczynamy po kolei dodawać utrudnienia. Wprowadzamy zmiany pozycji naszego ciała, zwiększamy odległość od psa, dodajemy rozpraszacze (np druga osoba w pomieszczeniu, włączony telewizor itp), zmieniamy pomieszczenie w którym ćwiczymy, powierzchnie na których znajduje się pies itd.

Psy bardzo reagują na naszą gestykulacje. Dla wielu psów zmiana pozycji ciała lub nawet inny ruch ręki może być mylący. Dlatego od początku ćwiczeń warto przyjmować różne pozycje ciała – nie tylko stojąc na wprost psa, ale także lekko odwracając się bokiem, aż dojdziemy do stania tyłem, kucając, klęcząc, stojąc o krok od psa i stopniowo zwiększając odległość, aż do etapu w którym pies nas nie widzi, a jedynie słyszy (możemy np schować się za drzwiami). Oczywiście nie każde polecenie musimy dopracowywać do takich samych kryteriów. Są jednak polecenia takie jak np „stoj” lub przywołanie, które warto ćwiczyć w różnych okolicznościach.

Wprowadzając każde kolejne kryterium, możemy nieco obniżyć poprzednie, czyli  np jeśli pies w domu wykonuje siad natychmmiastowo na przeciwko nas, z równo ustawionymi łapami i z kontaktem wzrokowym a chcemy osiągnąć siad na dworze, na trawie to możemy nagradzać psa za nieco późniejsze wykonanie polecenia czy krzywy siad – a w kolejnych krokach dopracowywać szczegóły.

Psy mają różną zdolność do generalizacji zachowań. Minusem łatwości generalizacji u psa jest to, że generalizuje on nie tylko zachowania pożądane, ale także te niepożądane.

• Pierwsze ćwiczenia zawsze wymagają większej ilości czasu, kiedy jednak pies zacznie radzić sobie z generalizacją zachowań to znacznie łatwiej będzie mu generalizować kolejne komendy, zwłaszcza te bazujące na podobnych zachowaniach.
• Pamiętaj żeby trudność podnosić stopniowo – jeśli pies na jakimś etapie sobie nie radzi, cofnij się przynajmniej o krok w tył
• Żeby ułatwić psu generalizacje, najpierw przećwicz dane zachowanie w okolicznościach w których pies je już opanował , a następnie przenieś je w trudniejsze środowisko – przypomnisz psu dane zachowanie i łatwiej będzie mu je powtórzyć w nowych okolicznościach
• W nowej sytuacji możesz obniżyć kryteria, a nawet naprowadzać psa na zachowanie tak jak to robiłeś na początku nauki
• Pamiętaj o wartościowych nagrodach (zwłaszcza w trudniejszym dla psa otoczeniu) i docenianiu sukcesów psa. To co dla nas może wydawać się banalne, dla psa może być prawdziwym wyzwaniem.