12 TIPów dla budowania lepszej relacji pies – dziecko
Życie pod jednym dachem z psem i dzieckiem obfituje w różne wyzwania. Na każdym etapie rozwoju dziecka, ale też psa mogą one być różne. Dzisiaj podrzucam Wam kilka TIPów jak ułatwić całej rodzinie te koegzystencję 😉 zwłaszcza w przypadku mieszkania z małym dzieckiem.
1. DOTYKANIE, GŁASKANIE PSÓW
Wiele dzieci nie czuje potrzeby dotykania psów – a wiele psów nie czuje potrzeby bycia dotykanymi! Często to dorośli opiekunowie zachęcają do tego rodzaju interakcji, bo sami mają taki nawyk. Ucząc dziecko prawidłowego głaskania psa weźmy rękę dziecka do naszej dłoni i głaszczmy razem – jedną ręką po boku psa. Głaskanie psa dwoma rękami może zachęcić dziecko do obejmowania zwierzęcia, co najprawdopodobniej będzie dla psa niekomfortowe.
2. WYRAŻANIE UCZUĆ
Wiele dzieci będzie czuło potrzebę wyrażania uczuć psu, tak jak wyrażają innym ludziom, czyli np poprzez przytulanie czy całowanie – a te zachowania mogą być dla psów bardzo niekomfortowe. Pokaż dziecku inne sposoby na wyrażenie psu uczuć , np poprzez karmienie, nalewanie wody, wspólny spacer czy zorganizowanie fajnej zabawy.
Pamiętaj o tym, że psy mogą czuć się niekomfortowo w sytuacji kiedy ktoś się nad nimi pochyla, wpatruje się w nie, zbliża twarz do ich twarzy lub wyciąga ręce w ich stronę. Wiele zachowań, które ludzie interpretują jako przyjazne – obejmowanie, całowanie – przez psa może być odebrane zupełnie odwrotnie.
3. POZNAWANIE NOWYCH PSÓW
Kiedy chcesz zapoznać dziecko z obcym psem, pamiętaj o zasadach bezpieczeństwa i o byciu zrozumiałym dla psa. Najlepiej zaczekajcie lub zachęćcie psa do podejścia do Was, zamiast psa nachodzić. Nie ucz dziecka wyciągania ręki w stronę psa, żeby ją powąchał. Ucz dziecko nie podchodzenia na wprost psa, zamiast tego pokaż, że najlepiej stanąć bokiem do psa i najpierw pozwolić mu się obwąchać nie wyciągając w jego stronę rąk.
Jeśli dziecko czuje się niekomfortowo – nie zmuszaj / nie zachęcaj do dotykania psa. Nie zachęcaj też dziecka do nachodzenia obcych psów. Jeśli już taka interakcja ma się odbyć, to powinna ona być za zgodą rodzica, dziecka, ale także opiekuna i jego PSA. Zwróć uwagę dziecka na to, że nawet jeśli właściciel wyraża zgodę na kontakt, to pies nie koniecznie będzie nim zainteresowany.
4. INICJOWANIE KONTAKTU
Ucz dziecko, żeby nie nachodziło psa, zwłaszcza kiedy ten odpoczywa, śpi, je lub bawi się zabawką. Lepiej zawołać psa do siebie, oczywiście nie kiedy jest zajęty innymi ważnymi psimi sprawami 🙂
5. DECYZJA PSA
W czasie interakcji z psem zadbaj o przerwy w których pies będzie mógł podjąć decyzje – czy chce nadal pozostać przy Was, czy może wybierze odejście.
6. SYGNAŁY STRESU
Zwracaj uwagę dziecka na potencjalne sygnały stresu, dyskomfortu u psa takie jak np odwracanie głowy, oblizywanie się, odchodzenie, kładzenie uszu, lizanie dziecka. Tłumacz, że pies może w ten sposób wyrażać potrzebę zwiększenia dystansu, przerwy. Lizanie to bardzo częsta prośba o zwiększenie dystansu interpretowana jako czułość czy buziaczki!
7. LOKALIZACJA OPIEKUNA
Warto wyrobić sobie nawyk przebywania w przestrzeni pomiędzy psem a dzieckiem, to daje nam większe szanse na reagowanie w sytuacjach kiedy jedna ze stron będzie potrzebowała naszego wsparcia
8. HABITUACJA
Na początku zapoznawania naszego psa z dzieckiem warto umożliwić psu obserwowanie dziecka z odległości. Dzięki temu pies zbierze informacje na temat tego, jak dziecko się zachowuje, bez bezpośredniego kontaktu, który może w pewnym momencie psa przerosnąć. Pamiętajcie jednak o stopniowym przyczajaniu psa do przebywania w odległości od Was, jeśli przed momentem kiedy pojawiło się dziecko pies cały czas był blisko Was , będzie potrzebował wsparcia w przyzwyczajeniu się do nowej sytuacji. Warto nad tym pracować zanim pojawi się w domu dziecko.
9. IZOLACJA
Zarządzanie przestrzenią w domu – stworzenie miejsca dla psa, gdzie nikt nie będzie go nachodził, gdzie będzie mógł czuć się w pełni bezpieczny. Powinniśmy cały czas być uważnym na to czy dziecko i pies nie zachowują się w niepożądany sposób. Jeśli nie mamy sił czy możliwości w danym momencie mieć kontroli nad sytuacją dobrze jest wesprzeć się izolacją. W przypadku zarządzania przestrzenią w domu dobrze sprawdzają się np bramki rozporowe, dzięki którym pies i dziecko są fizycznie rozdzieleni, a jednak przebywają w jednej przestrzeni – pies widzi Was i słyszy. Natomiast tak jak wyżej wspomniałam – warto to przepracować przed pojawieniem się dziecka, żeby nie budować psu negatywnych skojarzeń z obecnością dziecka i uniknąć frustracji związanej z nagłą izolacją od rodziny.
10. WSPÓLNE AKTYWNOŚCI
Budowanie relacji dziecka z psem oprzyj na wspólnych aktywnościach, które będą przyjemne dla obu stron. Dobra relacja to właśnie zbiór przyjemnych doświadczeń!
Można zacząć od wspólnych spacerów – to już nawet z noworodkiem. Z nieco starszym dzieckiem możesz już wspólnie przygotowywać zabawy dla psa, np proste logiczne ( pomysły znajdziesz w moim ebooku: 50 kreatywnych zabaw z psem). Możecie też wspólnie uczyć się prostych sztuczek, jak np target dłoni.
Zabawę psa z dzieckiem z zabawkami – np przeciąganie czy aport lepiej zostawić na później. Pies może przypadkiem zrobić dziecku krzywdę, a dziecko może być w zabawie niezrozumiałe dla psa. Trzeba być czujnym i indywidualnie zdecydować kiedy i czy w ogóle takie energiczne zabawy powinny mieć miejsce.
11. PROPONOWANIE ALTERNATYW
Pamiętaj żeby nie mówić dziecku ciągle tylko czego NIE MOŻNA ale żeby od razu proponować zachowania alternatywne. Jeśli nie można ciągnąć psa za ucho, to od razu pokaż jak MOŻNA psa dotykać. I tak samo w stosunku do psa – jeśli zachowuje się w sposób niepożądany, od razu proponuj zachowanie alternatywne, które będzie dla Was akceptowalne w zamian.
12. JESTEŚMY PRZYKŁADEM
Dziecko bardzo dużo uczy się poprzez obserwacje dorosłych – nie zachowuj się wobec psa w taki sposób, w jaki nie chcesz żeby Twoje dziecko się zachowało.
